دانش‌آموز مربوطه خیلی دوست دارد بیاموزد و نسبت به مفاهیم و مطالب کتاب و آنچه معلم یا دوستانش می‌گویند حساس است. همیشه با حالتی پرسشی نسبت به مطالب برخورد می‌کند. این روحیه بسیار خوبی برای درک عمیق مطالب است اما در بعضی مواقع به علت عادت کردن به پرسیدن سوالی مانند " یعنی چی؟" نسبت به ساده‌ترین مطالب باعث تعجب دوستان و معلم میشود! شاید بعضی معلم‌ها این پرسیدن و واکنش ها را به خاطر تمسخر معلم یا جلب توجه دیگران بدانند اما من فکر می‌کنم چون سبک یادگیری این دانش‌آموز از نوع تأملی است (و نه تکانشی) به نوعی که باید همه جوانب سوال یا مطلب را درک کرده باشد تا بعد از آن به سراغ جواب برود این گونه سوال‌ها را می‌پرسد. این موضوع سرجلسه امتحان به خوبی مشخص میشود. او همیشه جزء آخرین افرادی است که برگۀ امتحانی خود را تحویل می‌دهند ولی همیشه هم نمرات خیلی خوبی می‌گیرد. در آزمون علمی که تعداد سوالات زیاد بود و زمان نسبتا کم این دانش‌آموز نتوانست از دانش و اطلاعات خودش بهترین استفاده را ببرد و وقت کم آورد! این نشان می‌دهد در فعالیت‌های فکری که زمان نقش کمتری دارد، بالاترین عملکرد را از خود نشان می‌دهد. تفاوت دو سبک یادگیری تأملی و تکانشی را در پست قبل مطالعه بفرمایید.
در بعضی اوقات کلاس چه آن زمانی که مبصر یا معلم یار بود و چه آن زمانی که نقشی به عهده نداشت، سعی می‌کرد در راستای رسیدن به هدفش گام بردارد. این تلاش قابل تحسین است اما به عنوان مثال در جایی که معلم از او می‌خواست تا صبر کند و شکایتش را بعد از تدریس مطرح نماید، او همچنان سر حرف خود می‌ایستاد و جو کلاس را به سمت آن چه می‌خواست می‌برد. البته بیشتر دانش‌آموزان به همین منوال عمل می‌کردند و این به خاطر آزاد گذاشتن برای اعتراض و بررسی حق و حقوق آنها بود. ولی بهرحال موقعیت شناسی و این که چه موقع چه حرفی و چه رفتاری را باید انجام داد، درسی هست که کمتر در مدارس به دانش آموزان یاد می‌دهند. این ضعفی بود که در کلاس از این دانش‌آموز دیدم و البته مهارت کی و کجا و چگونه سخن گفتن قابل آموزش است به شرطی که در خانه و اعضا با هم به صورت عملی پیاده کنند.
اوایل سال تحصیلی از او چند برخورد خشونت آمیز در حیاط مدرسه و در کلاس دیده شد که با تذکر مدیر و معلم از آن رفتارها فاصله گرفت و به تعامل بهتر با دیگران پرداخت. این نکته را هم بگویم که خشونت در این سن که منجر به دعوا میشود، بیشتر جنبه‌ی حس قدرت‌نمایی و گاه به شکل یک بازی در می‌‌آید که به خاطر فشار گروه و دوستان فرد وارد چنین بازی و خشونت و دعوایی میشود. بیشتر یادگیری‌های رفتاری و لفظی در این سن و سن بلوغ به واسطه‌ی دوستان و روابط آنها شکل می‌گیرد. بنابراین در دوستیابی و معاشرت با دوستان باید توجه زیادی شود.
معلم ,دانش‌آموز ,مطالب ,دوستان ,کلاس ,خوبی ,این دانش‌آموز ,به خاطر ,نسبت به ,سبک یادگیری ,در کلاس
درباره این سایت